Monty Brogan idzie jutro siedzieć. Handlował narkotykami, trochę na tym zarobił, ale ktoś go wydał i dostał wyrok siedmiu lat. To dużo. I Monty dobrze zdaje sobie z tego sprawę ? wie, że jak wyjdzie nie będzie już takim samym człowiekiem. Dlatego w ciągu ostatnich chwil na wolności chce pozałatwiać wszystkie sprawy, chce pożegnać się z przyjaciółmi i z wolnością tak, jakby już nie miał ich zobacz. Tak, jakby ot był ostatni dzień w jego życiu. Ale nie jest łatwo, bo świadomość nieuchronnego cały czas go prześladuje…
Czy ?25 godzina? podobała mi się? Raczej nie.
Podejrzewam, że dla Amerykanów może ten obraz stać się filmem kultowym. Bo pokazuje jak toczy się życie w Nowym Jorku po 11 września. Pokazuje, jak te wydarzenia zmieniły mieszkańców NY, ale jednocześnie, że życie przecież biegnie dalej. Ale to tylko tło dla głównej opowieści.
Temat filmu to rozterki ?złego? człowieka. I jego strach. Ale czy on jest tak naprawdę zły? Przecież jego klienci wiedzieli co kupują. Problemem dla niego nie jest to jak zarabiał na życie, ale to, że nie skończył ze swoim procederem wcześniej ? zanim został złapany. A największym problemem jest to, kto go wydał. I nie chodzi tutaj o zemstę. Monty podejrzewa, że wydała go jego dziewczyna. Boi się, że to okaże się prawdą…
?25 godzina? jest filmem bardzo teatralnym. Spokojnie można by bez większych problemów przerobić ten obraz tak, aby wystawiać go na deskach. Bardzo dużo dialogów, sporo monologów… Tylko momentami dostajemy coś, co charakterystyczne jest tylko dla X Muzy.
O ile chodzi o samą treść i realizację filmu to nie przekonały mnie one do tego obrazu. Wręcz przeciwnie. Nudziło mnie to. Ale za to kreacje aktorskie takie, że aż palce lizać!!! Sam Edward Norton jak zwykle rewelacyjny!!! A i reszta radzi sobie całkiem cacy. No i to podnosi ogólną ocenę o co najmniej 2 punkty…
Reżyser: Spike Lee
Scenariusz: David Benioff
Muzyka: Terence Blanchard
Obsada: Edward Norton, Philip Seymour Hoffman, Barry Pepper, Rosario Dawson, Anna Paquin, Brian Cox
Produkcja: USA 2002
Moja ocena: 6,0
