Stacjonuje na MiniMini, wabi się Bratek i podróżuje dinopociągiem. ?Dinopociąg? to serial animowany, jeden z tych, które z czystym sumieniem polecam dzieciakom. Jest nie tylko nieszkodliwy, jest wręcz wartościowy i edukacyjny. Można przyjąć, że kierowany jest do najmłodszych fanów dinozaurów, ale potrafi także zaszczepić zdrową miłość do paleontologii w sercu uprzednio niezainteresowanego tematem odbiorcy.
Bratek jest dzieciakiem ? dinozaurem. Mieszka w gnieździe z rodzicami i trójką rodzeństwa ? Gwiazdką, Małą i Samem. Bratek wie, że różni się od swojej rodziny. Trudno tego nie zauważyć. Przede wszystkim oni latają, a on wędruje piechotą. Z prostej przyczyny ? rodzinka to pteranodony, zaś Bratek nim nie jest. Jest tyranozaurem. Został przygarnięty przez rodzinę. I tutaj mamy pierwszy, wspaniały aspekt edukacyjny. Rodzinka się kocha. Każdy z jego członków jest inny. Nawet trójka małych pteranodonów jest totalnie różna (jak u ludzi), ale nie nabijają się z siebie, akceptują to, że się od siebie różnią. Akceptują również Bratka. Nie dyskryminują go w zabawach, mimo, że oni latają a on nie. Nie wykorzystują przewagi, wspierają go, tak aranżują zabawy, żeby wszystkim było dobrze.
Oczywiście nie jest sielankowo. Zdarzają się sprzeczki i konflikty, które jednak są umiejętnie rozwiązywane na oczach małego widza. Są niepowodzenia i kolejne próby podejmowane przez niezrażone dinozaury, uczące wytrwałości i znoszenia porażek. Bratek przez długi czas mozolnie próbuje dowiedzieć się, kim jest. Porównuje się z innymi dinozaurami, szuka podobieństw i różnic. Szuka swoich korzeni. Chce dowiedzieć się, z jakim gatunkiem dinozaura ma się utożsamiać, chciałby wiedzieć, jak będzie wyglądać, gdy dorośnie. Jest cierpliwy i cieszy go sam proces dążenia do prawdy.
Te wszystkie niuanse otrzymujemy w miąższu mięsistym i soczystym. Rodzina pteranodonów (i Bratek) podróżuje dinopociągiem po świecie. Dinopociąg jest oczywiście magiczny, dlatego dinoturyści mogą przemieszczać się i w czasie, i w przestrzeni. Podróżują tradycyjnie po torach, by przemieszczać się pomiędzy kolejnymi punktami w przestrzeni, a dzięki tunelowi czasu przemieszczają się również między okresami ery mezozoicznej. Poznają przeróżne gatunki dinozaurów, ptaków, roślin, przekonują się, jak wygląda naturalne środowisko peteinozaurów, korytozaurów czy triceratopsów. Dowiadują się, jak żyją poszczególne gatunki, co lub kogo jedzą, gdzie śpią, jak są zbudowane, jak radzą sobie z warunkami, w których przyszło im żyć, z kim się lubią, z kim nie.
Małe dinozaury mają nawet okazję odkryć? skamieliny i dowiadują się, jak one powstają. A wszystkie bajkowe, fikcyjne elementy, użyte w poszczególnych odcinkach, są na koniec weryfikowane. Np. jeden z dinozaurów pokazuje rodzince pteranodonów swoje rzeźby, które wykonuje znakomitym szponem. Żeby któreś dziecię nie zaczęło szukać skamieniałych rzeźb dinozaurów, na koniec odcinka pojawia się informacja, że to ściema. Każdy z odcinków podsumowywany jest przez naukowca i gromadę dzieciaków. Ta część pokazuje małemu widzowi, na jakiej podstawie wysuwane są wnioski dotyczące życia jakiegoś dinozaura, skąd np. pomysł, że któryś dinuś jadł ryby, a inny żywił się trawą, że ten szybko biegał, a inny stronił od sportu.
Bajka uczy wielu rzeczy, punktuje pewne postawy, zwykle dobre, więc działa na zasadzie dobrego przykładu. Bywa też, że piętnuje. Mały tyranozaur stawia hipotezy, które w toku odcinka ma szansę weryfikować i albo potwierdzić albo obalić. Bajka uczy dociekliwości, zdobywania wiedzy, tego, że nauka może być przyjemna, a wiedza jest fajna, bo można ją wykorzystywać na różne sposoby. Wiedza w jednej dziedzinie przydaje się do poszerzania wiedzy z innej dziedziny. Małe dinozaury spotykają na swojej drodze różne postaci. Nawiązują z nimi kontakty. Bajka uczy, jak to robić, że warto, bo rozmowy z innymi wzbogacają i rozwijają. To są bardzo subtelne przekazy, które mają szansę zostać zasiane w małym widzu. Zwłaszcza, jeśli rodzice towarzyszą dziecku podczas oglądania i w razie czego wyjaśnią to, co niejasne i zawiłe.
Ta bajka ma szansę zainteresować 3-latka, bo jest kolorowa i wesoła. Jeszcze więcej z niej wyciągnie 5-latek, nie pogardzi też starsze dziecko. ?Dinopociąg? nie nudzi. Każdy odcinek to opowieść o innym gatunku dinozaura lub kompilacja tego, co już wiemy, konfrontacje różnych gatunków, postawienie znanych dinozaurów w nowych sytuacjach.
Obsada: Magdalena Kusa, Olga Bończyk, Jacek Bończyk, Beniamin Lewandowski, Iwo Fajlhauer, Olga Zaręba, Waldemar Barwiński
Reżyseria: Craig Bartlett
Scenariusz: Craig Bartlett
Produkcja: USA 2009
Moja ocena: 9,0